ΈΝΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

     Κυριακή απόγευμα, έχω ήδη πει ότι είναι η χειρότερη ώρα της εβδομάδας για μένα... Ας αφήσω λίγα λόγια του Εγγονόπουλου (άλλος ένας σουρρεαλιστής!) κι ένα τραγούδι του Beirut να παρηγορήσουν κι εμένα κι εσάς, αν νιώθετε την κυριακάτικη δυσφορία... Λέει λοιπόν ο Εγγονόπουλος κάπου (πού δε θυμάμαι, γιατί, κατά την πάγια συνήθειά μου, όταν μ' αρέσει κάτι, το σημειώνω βιαστικά κι αφήνω απ' έξω πολλές χρήσιμες πληροφορίες): "Η ζωή είναι αγάπη και ελευθερία. Ο ορθολογισμός δε βοηθάει σε τίποτα. Η ζωή είναι ασυνάρτητη. Αυτή είναι η πραγματικότητα που δεν καταλαβαίνουν οι ορθολογιστές. Τη βαθιά αντίληψη της ζωής τη βλέπουμε στο μειδίαμα των κούρων, το γεμάτο μειλίχια, λεπτή ειρωνεία." Συμφωνώ απόλυτα. Και σκέφτομαι, αλήθεια, το περιβόητο χαμόγελο της Τζοκόντα, δεν είναι το χαμόγελο των κούρων; Τελοσπάντων, ας αφήσουμε την τέχνη, ας φορέσουμε κι εμείς ένα λεπτό, μειλίχιο, κυριακάτικο χαμόγελο κι ας αντιμετωπίσουμε την ασυναρτησία της ζωής με αγάπη και ελευθερία. Πολλά φιλιά!