ΑΝΤΡΙΑΝ ΜΟΛ: ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΈΦΗΒΟΣ

     Κάθε χρόνο, στις αρχές Σεπτεμβρίου, θυμάμαι την απόγνωση που ένιωθα στην εφηβεία, επειδή πλησίαζε η μέρα που θ'άνοιγαν πάλι τα σχολεία. Είναι κάτι που νιώθουν όλοι οι μαθητές, σε κάθε εποχή και σε κάθε περιοχή, εκτός κι αν έχουν υποστεί λοβοτομή ή υποφέρουν από κάποια άλλη σοβαρή δυσλειτουργία. Το παράξενο όμως είναι ότι πρόκειται για ένα από τα λίγα πράγματα που μπορώ να ανακαλέσω με ακρίβεια από τα πρώτα δεκαπέντε περίπου χρόνια της ζωής μου, παρ'όλο που είναι η περίοδος που βιώνουμε έντονα το κάθετι κι ο περιορισμένος κόσμος μας, που συνήθως αποτελείται από τη γειτονιά και το σχολείο, είναι στα μάτια μας ένας θαυμαστός, απέραντος κόσμος, γεμάτος περιπέτειες. Ωστόσο, οι περισσότεροι από μας παύουμε να έχουμε πρόσβαση σ' αυτόν τον κόσμο μόλις φτάνουμε στην ενηλικίωση κι αναπολούμε με νοσταλγία την εποχή που υποφέραμε για την πρώτη ερωτική μας απογοήτευση ή αγχωνόμασταν για το διαγώνισμα των μαθηματικών, γιατί τώρα μας φαίνονται ασήμαντα, αλλά ξεχνάμε ότι τότε ήταν πράγματι εξαιρετικά σημαντικά και τα βιώναμε ως φοβερά δράματα.
     Λίγοι, λοιπόν, είναι οι άνθρωποι που όντως θυμούνται πώς είναι να είσαι παιδί κι ανάμεσά τους

ανήκει αναμφισβήτητα και η Αγγλίδα Σου Τάουνσεντ, η οποία βρίσκεται πίσω από τον Άντριαν Μολ και τα περίφημα ημερολόγιά του. Το πρώτο βιβλίο της σειράς ("Το Κρυφό Ημερολόγιο Του Άντριαν Μολ, Ηλικίας 13 Χρονών Και 3/4") μου το χάρισαν όταν ήμουν ακόμα στην εφηβεία, αλλά από τότε το έχω ξαναδιαβάσει άπειρες φορές και πάντα γελάω ασταμάτητα με τις περιπέτειες του δύστυχου έφηβου, οι οποίες θα ήταν πολύ θλιβερές, αν δεν ήταν τόσο αστείες. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: ο Άντριαν Μολ, 13 χρονών και 3/4 ζει στο Λέστερ της Αγγλίας στις αρχές της δεκαετίας του 80 και μεγαλώνει σε μια δυσλειτουργική οικογένεια της εργατικής τάξης. Οι γονείς του πίνουν πολύ, έχουν παράλληλες σχέσεις, χωρίζουν κι αργότερα τα ξαναβρίσκουν και το σκυλί (ποτέ δεν αναφέρεται τ'όνομά του, παραμένει σ'όλα τα βιβλία "το σκυλί") μονίμως τρώει ή πατάει πάνω σε ακατάλληλα πράγματα, όπως κάρβουνα και πλαστικά στρατιωτάκια. Εκτός από την οικογένεια, υπάρχει και το μαρτύριο του σχολείου: ο διευθυντής, ο γουρλομάτης Σκρούτον, που είναι έτοιμος να πατάξει κάθε εκδήλωση ανυπακοής, ο Μπάρυ Κεντ, ο αναλφάβητος σκίνχεντ που εκφοβίζει τον Άντριαν και η Πανδώρα, η πανέμορφη, πανέξυπνη και δυναμική Πανδώρα, με την οποία ο Άντριαν είναι ισόβια ερωτευμένος. Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, ο Άντριαν μετρά τα σπυράκια στο πρόσωπο και την πλάτη του, ικετεύει τη μάνα του να του δώσει δικαιολογητικό για την αποχή από τη γυμναστική, γράφει ποιήματα και φαντασιώνεται ότι θ' αποκτήσει τη δική του εκπομπή ποίησης στο BBC, ερωτεύεται σαν να είναι ήρωας ρομαντικού μυθιστορήματος και δηλώνει άθεος υπαρξιστής- μηδενιστής, αλλά για να μη στενοχωρήσει τη γιαγιά του, τη συνοδεύει στην εκκλησία... Δεν πιστεύω να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι τίποτα, μα τίποτα απ' όλα αυτά δεν του είναι γνώριμο! Αντιθέτως, όλοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε κάτι από τον εαυτό μας στα όνειρα, τα άγχη και τις σκέψεις του Άντριαν, καθώς και στη χαριτωμένη αφέλεια με την οποία τα διατυπώνει.
     Εκτός όμως από την ξεκαρδιστική απεικόνιση της εφηβείας, η σειρά με τα ημερολόγια του Άντριαν Μολ, τουλάχιστον τα τρία πρώτα, τα οποία αναφέρονται στα νεανικά του χρόνια, έχει και μια άλλη, πιο σοβαρή, πολιτική πλευρά, κι αυτή είναι η ζωή στην Αγγλία επί Θάτσερ: η ανεργία, η εξαθλίωση της εργατικής τάξης, η αποσύνθεση του δημόσιου σχολείου και η άνοδος των νεοναζί. Πίσω από τις αστείες και συγκινητικές καταγραφές του Άντριαν στο ημερολόγιό του, απλώνεται ένας κόσμος γεμάτος θλίψη, μιζέρια και ανασφάλεια, που έχει πολλά κοινά με τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα.

Υ.Γ. 1: Είμαι πάντως σίγουρη ότι ο Άντριαν ήταν ανάμεσα σ' αυτούς που πανηγύρισαν το θάνατο της Θάτσερ τον περασμένο Απρίλιο και θα'θελα πολύ να διαβάσω τι κατέγραψε σχετικά στο ημερολόγιό του.

Υ.Γ. 2: Το πρώτο βιβλίο γυρίστηκε σε σειρά, η οποία προβλήθηκε στην αγγλική τηλεόραση το 1985 και στην ελληνική το 1989. Όχι, δεν πρωταγωνιστεί ο Χάρι Πόττερ, παρ' όλο που του μοιάζει. Ορίστε το πρώτο επεισόδιο.