Στο παραπάνω απόσπασμα, ο Φριτς Λανγκ -κομψότατος στην εμφάνιση και παραστατικότατος στην αφήγηση- θυμάται τη συνάντηση που είχε με τον Γκέμπελς το 1933, όταν ο πανίσχυρος υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ τον κάλεσε για να του προσφέρει τη θέση του επικεφαλής των γερμανικών κινηματογραφικών παραγωγών. Η εμπειρία που περιγράφει είναι τελείως καφκική, με ατέλειωτους διαδρόμους όπου αντηχούν τα βήματά, ένοπλους φρουρούς που ζητούν συνέχεια εξακρίβωση στοιχείων, και το ρολόι έξω από το παράθυρο να γυρίζει τους δείκτες του αργά και βασανιστικά όση ο ώρα ο Γκέμπελς ενημέρωνε τον Λανγκ για τα σχέδια που είχε για κείνον το ναζιστικό κόμμα. Η ιστορία όμως είχε αίσιο τέλος: ο Λανγκ ευχαρίστησε ευγενικά τον Γκέμπελς, έφύγε κάθιδρος από το Υπουργείο Προπαγάνδας και, το ίδιο βράδυ, εγκατέλειψε τη χώρα, για να μην επιστρέψει ποτέ ξανά. Μετά από ένα σύντομο διάστημα στο Παρίσι, εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα στην αμερικάνικη βιομηχανία κινηματογράφου, όπως έκαναν άλλωστε ο Πίτερ Λόρε (πρωταγωνιστής του Λανγκ στο "Μ", το αριστούργημα του γερμανικού εξπρεσιονισμού), η Χέντι Λαμάρ κι ένα σωρό άλλοι γερμανόφωνοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι. Τουλάχιστον αυτοί κατάφεραν να γλιτώσουν...
(πηγή: www.tasteofcinema.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου