Στο παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του A Voyage Round The World By Way Of The Great South Sea, ο Άγγλος ναυτικός George Shelvocke περιγράφει το πώς ο δεύτερος καπετάνιος του, τον Οκτώβριο του 1719, σκότωσε ένα άλμπατρος στ' ανοιχτά του ακρωτηρίου Χορν, στη Γη του Πυρός, επειδή το θεωρούσε κακό οιωνό και πίστευε ότι, σκοτώνοντάς το, θα υποχωρούσε η κακοκαιρία. Η αφήγηση αυτού του περιστατικού ενέπνευσε τον ποιητή S.T. Coleridge για το κεντρικό γεγονός στο διασημότερο ποίημά του, την Μπαλάντα του Γέρου Ναυτικού.
Στις εφτά το βράδυ, ενώ μάζευαν το κύριο πανί, κάποιος Γουίλιαμ Κάμελ φώναξε ότι τα χέρια και τα δάχτυλά του είχαν μουδιάσει τόσο ώστε δε μπορούσε πια να κρατηθεί, όμως πριν προλάβουν να τον βοηθήσουν αυτοί που βρίσκονταν πιο κοντά του, έπεσε και πνίγηκε.
Το κρύο είναι ασφαλώς πολύ πιο ανυπόφορο σ' αυτά τα πλάτη, παρά στα ίδια του βορείου ημισφαιρίου. Παρόλο που η θερινή εποχή ήταν ήδη αρκετά προχωρημένη και οι ημέρες είχαν μεγαλώσει πολύ, είχαμε συνεχείς θύελλες με χαλάζι, χιόνι και βροχή και τους ουρανούς μας τους έκρυβαν συνέχεια σκυθρωπά, μελαγχολικά σύννεφα. Με δυο λόγια, θα πίστευε κανείς πως ήταν αδύνατο να ζήσει οποιοδήποτε πλάσμα σ' ένα τόσο σκληρό κλίμα. Και πραγματικά παρατηρήσαμε ότι δεν είχαμε δει κανενός είδους ψάρι από τότε που είχαμε περάσει στα νότια του Πορθμού του Λε Μερ, ούτε ένα θαλασσοπούλι, εκτός από ένα απαρηγόρητο μαύρο άλμπατρος, που μας συνόδευε αρκετές μέρες, πετώντας από πάνω μας σαν χαμένο, ώσπου ο Χάτλεϊ (ο δεύτερος καπετάνιος μου), σε μια από τις κρίσεις μελαγχολίας του, παρατήρησε ότι αυτό το πουλί πετούσε πάντα κοντά μας και φαντάστηκε, από το χρώμα του, ότι ίσως ήταν κάποιος κακός οιωνός. Αυτό που, πιστεύω, ενίσχυσε τη δεισιδαιμονία του ήταν η αδιάκοπη αλληλουχία αντίθετων θυελλωδών ανέμων, οι οποίοι μας βασάνιζαν από τότε που είχαμε ανοιχτεί στη θάλασσα. Όμως, όπως κι αν έχει το πράγμα, μετά από μερικές άκαρπες προσπάθειες, στο τέλος πυροβόλησε και σκότωσε το άλμπατρος, χωρίς ν' αμφιβάλλει (ίσως) ότι μετά απ' αυτό θα είχαμε ευνοϊκό άνεμο.
Υ.Γ.1: Η αφήγηση του Shelvocke (μτφρ. Αγγέλα Βερυκοκάκη) περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Τα Μεγάλα Ρεπορτάζ", εκδόσεις Νάρκισσος, που αποτελείται από αφηγήσεις σημαντικών ή παράξενων γεγονότων από αυτόπτες μάρτυρες, μεταξύ των οποίων είναι ο Ξενοφώντας, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Δαρβίνος, ο Γκογκέν και πολλοί άλλοι. Τα γεγονότα ξεκινούν από τον λοιμό της Αθήνας το 430 π.Χ. και φτάνουν ως τον πόλεμο των Μπόερς τον Μάιο του 1900.
Υ.Γ.2: "Η Μπαλάντα Του Γέρου Ναυτικού" κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Χατζηνικολή, σε μετάφραση Β. Αθανασόπουλου. Παρακάτω, μπορείτε να ακούσετε το πρωτότυπο σε απαγγελία Orson Welles.
 |
| Gustave Dore, "Η Μπαλάντα Του Γέρου Ναυτικού" |
Το κρύο είναι ασφαλώς πολύ πιο ανυπόφορο σ' αυτά τα πλάτη, παρά στα ίδια του βορείου ημισφαιρίου. Παρόλο που η θερινή εποχή ήταν ήδη αρκετά προχωρημένη και οι ημέρες είχαν μεγαλώσει πολύ, είχαμε συνεχείς θύελλες με χαλάζι, χιόνι και βροχή και τους ουρανούς μας τους έκρυβαν συνέχεια σκυθρωπά, μελαγχολικά σύννεφα. Με δυο λόγια, θα πίστευε κανείς πως ήταν αδύνατο να ζήσει οποιοδήποτε πλάσμα σ' ένα τόσο σκληρό κλίμα. Και πραγματικά παρατηρήσαμε ότι δεν είχαμε δει κανενός είδους ψάρι από τότε που είχαμε περάσει στα νότια του Πορθμού του Λε Μερ, ούτε ένα θαλασσοπούλι, εκτός από ένα απαρηγόρητο μαύρο άλμπατρος, που μας συνόδευε αρκετές μέρες, πετώντας από πάνω μας σαν χαμένο, ώσπου ο Χάτλεϊ (ο δεύτερος καπετάνιος μου), σε μια από τις κρίσεις μελαγχολίας του, παρατήρησε ότι αυτό το πουλί πετούσε πάντα κοντά μας και φαντάστηκε, από το χρώμα του, ότι ίσως ήταν κάποιος κακός οιωνός. Αυτό που, πιστεύω, ενίσχυσε τη δεισιδαιμονία του ήταν η αδιάκοπη αλληλουχία αντίθετων θυελλωδών ανέμων, οι οποίοι μας βασάνιζαν από τότε που είχαμε ανοιχτεί στη θάλασσα. Όμως, όπως κι αν έχει το πράγμα, μετά από μερικές άκαρπες προσπάθειες, στο τέλος πυροβόλησε και σκότωσε το άλμπατρος, χωρίς ν' αμφιβάλλει (ίσως) ότι μετά απ' αυτό θα είχαμε ευνοϊκό άνεμο.
Υ.Γ.1: Η αφήγηση του Shelvocke (μτφρ. Αγγέλα Βερυκοκάκη) περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Τα Μεγάλα Ρεπορτάζ", εκδόσεις Νάρκισσος, που αποτελείται από αφηγήσεις σημαντικών ή παράξενων γεγονότων από αυτόπτες μάρτυρες, μεταξύ των οποίων είναι ο Ξενοφώντας, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Δαρβίνος, ο Γκογκέν και πολλοί άλλοι. Τα γεγονότα ξεκινούν από τον λοιμό της Αθήνας το 430 π.Χ. και φτάνουν ως τον πόλεμο των Μπόερς τον Μάιο του 1900.
Υ.Γ.2: "Η Μπαλάντα Του Γέρου Ναυτικού" κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Χατζηνικολή, σε μετάφραση Β. Αθανασόπουλου. Παρακάτω, μπορείτε να ακούσετε το πρωτότυπο σε απαγγελία Orson Welles.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου