ΜΟΜΠΙ ΝΤΙΚ: Η ΤΑΙΝΙΑ

     Λοιπόν, ένα τελευταίο post για το "Μόμπι Ντικ" και μετά κιχ, γιατί σας έχω πρήξει. Σκέφτηκα ν'ανεβάσω την ομώνυμη ταινία του Τζον Χιούστον, όπου το διασκευασμένο σενάριο έχει αναλάβει ο συγγραφέας Ρέι Μπράντμπερι και το ρόλο του Άχαμπ παίζει ο Γκρέγκορι Πεκ, ενώ εμφανίζεται κι ο Όρσον Ουέλς σ'ένα μικρό ρόλο, αυτόν του ιερέα που ευλογεί το ταξίδι του Πίκουοντ. Μιλάμε δηλαδή για ονόματα πρώτης γραμμής που εγγυώνται για το τελικό αποτέλεσμα! Πράγματι, η ταινία είναι καταπληκτική, αν και όταν πρωτοπροβλήθηκε, το 1956, πήρε πολλές αρνητικές κριτικές, εν μέρει επειδή ο Γκρέγκορι Πεκ θεωρήθηκε ακατάλληλος για το ρόλο, μιας και τότε ήταν μόλις 38 χρονών, ενώ ο Άχαμπ υποτίθεται ότι πλησίαζε τα 60. Εμένα πάντως μια χαρά μου φαίνεται στο ρόλο του Άχαμπ, ενώ αντίθετα θεωρώ εντελώς άστοχη επιλογή τον Ρίτσαρντ Μπέιζχαρτ για το ρόλο του Ισμαήλ. Μα καλά κι αυτός ο Χιούστον, τόσοι ηθοποιοί στο Χόλιγουντ, αυτόν διάλεξε; Πρώτα- πρώτα, τότε ήταν 40 χρονών, ενώ ο Ισμαήλ υποτίθεται ότι ήταν 20+, κι ακόμα, είναι εντελώς νερόβραστος! Όχι τίποτε άλλο, αλλά, μιας και είδα την ταινία προτού διαβάσω το βιβλίο, είμαι καταδικασμένη να φαντάζομαι για πάντα τον Ισμαήλ με τη φάτσα αυτού του ξενέρωτου...

 

Υ.Γ.: Μια εμπειρία εντελώς διαφορετική από τη θεατρική ή την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου είναι το "moby dick big read project", για το οποίο σας έχω μιλήσει εδώ. Άκουσα μερικά κεφάλαια, αυτά που μου άρεσαν περισσότερο στο βιβλίο, και η αίσθηση ήταν συναρπαστική! Ακούστε το κεφάλαιο "η πρώτη φορά που κατεβάσαμε τις βάρκες" και θα με θυμηθείτε!