Εχθές ήταν τα γενέθλια του David Bowie...Μη νομίζετε ότι το ξέχασα, δε θα μπορούσε να γίνει αυτό, απλώς η γενέθλια ανάρτηση έγινε στο προηγούμενο blog, τη μαγική βιβλιοθήκη, που από σήμερα σταμάτησε να υπάρχει, ή μάλλον να χρησιμοποιείται. Παρ'όλα αυτά, τι σχέση έχει ο David Bowie σε ένα blog που υποτίθεται ότι είναι μόνο για τη λογοτεχνία αλλά…είναι ο David Bowie,
εντάξει; Έχει θέση σε οποιοδήποτε blog, πόσο μάλλον στο δικό μου. Μου
αρέσουν όλα τα τραγούδια του, από όλες τις περιόδους και τις
μεταμορφώσεις του, όμως για μένα η αξεπέραστη περσόνα του είναι αυτή του
Ziggy Stardust. Ίσως επειδή είναι η πιο απόκοσμη, η πιο αλλόκοτη,
φαινόταν πραγματικά ότι ο άνθρωπος έπεσε στη γη από άλλο πλανήτη. Ίσως
όμως να είναι επειδή η γνωριμία με τη μουσική του στη διάρκεια της
εφηβείας ήταν για μένα μια πραγματική αποκάλυψη που μου άνοιξε
θαυμαστούς καινούριους κόσμους. Σκέφτηκα αρκετά ποιο τραγούδι του να
βάλω εδώ στο blog για τα γενέθλιά του. Το πρωί είδα στην ιστοσελίδα της
lifo το καινούριο τραγούδι του, το πρώτο μετά από δέκα χρόνια, που
κυκλοφόρησε σήμερα και είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Ωστόσο, αποφάσισα
να βάλω το space oddity, γιατί αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι του
που άκουσα ένα βράδυ, στις αρχές τις δεκαετίας του ενενήντα, από το
ραδιόφωνο, μαζί με τον αδερφό μου. Το ακούγαμε εκστατικά απορροφημένοι,
χαμένοι μέσα στο σύμπαν του major Tom και μετά, όταν τελείωσε, ο κόσμος
δεν ήταν πια ο ίδιος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου