ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗΝ ΑΠΟ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Όταν η Αφροδίτη
μέσα απ' το πορφυρό κύμα
γυμνή αναδύθηκε,
και τα μαλλιά της έσταζαν αλμύρα,
τα χέρια σήκωσε
κι έστιβε την πλεξούδα
πλάι στα λευκά της μάγουλα
που έσταζε
νερό του Αιγαίου
δείχνοντας ακάλυπτα
τα στήθη της μονάχα,
όσο η ντροπή επιτρέπει.
Μ' αν η θεά του πίνακα
είναι σαν την αλήθεια,
τότε φαντάζομαι
τι ταραχή μες στην καρδιά του Άρη.

Δημόκριτος, μτφρ. Ανδρέας Λεντάκης, Παλατινή Ανθολογία, Εκδόσεις Δωρικός.

Σάντρο Μποτιτσέλι, "Η Γέννηση Της Αφροδίτης"

Υ.Γ.: Ναι, πρόκειται για τον γνωστό Δημόκριτο, τον φιλόσοφο από τα Άβδηρα, που υπήρξε σύγχρονος και συνομήλικος του Σωκράτη. Σύμφωνα με την παράδοση, έζησε εκατό χρόνια. Θεωρείται ιδρυτής της ατομικής θεωρίας. Για τον Γαλαξία είχε πει ότι αποτελείται από πλήθος "μικρών αστέρων συμφωτιζομένων αλλήλοις δια την πύκνωσιν". Για τον χρόνο έλεγε ότι είναι αγέννητος, όπως και η κίνηση· για την τύχη, ότι είναι ένα σκιάχτρο που το 'φτιαξαν οι άνθρωποι για να ομορφαίνουν την ανοησία τους.