Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

LADY DAY: THE DAY SHE DIED

     Σαν σήμερα, το 1959, έφυγε από τη ζωή η Billie Holiday. Για την ίδια μπορεί να ήταν κάποια ανακούφιση, ν' αφήσει πια μια ζωή γεμάτη αυτοκαταστροφή και ματαίωση, γι' αυτούς που την αγαπούσαν όμως, για όσους έμειναν έστω και μια φορά άφωνοι ακούγοντας τη μεταξωτή φωνή της να γλιστρά πάνω στις νότες, ήταν μια τρομερή απώλεια. Ένας απ' αυτούς ήταν ο ποιητής Φρανκ Ο' Χάρα, που ακολουθούσε τον κοφτό, αυτοσχεδιαστικό ρυθμό της τζαζ στο γράψιμό του. Στο ποίημα του "The Day Lady Died"καταγράφει όλα όσα έκανε ο ίδιος  τη μέρα που πέθανε η Billie, μικρά, ασήμαντα, τετριμμένα πράγματα, που εκτέλεσε μηχανικά κι ωστόσο θυμάται με κάθε λεπτομέρεια -γιατί ήταν η μέρα που η Lady Day πέθανε. Το ποίημα περιλαμβάνεται στη συλλογή "Lunch Poems" και, απ 'όσο ξέρω, δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.

THE DAY LADY DIED

It is 12:20 in New York a Friday
three days after Bastille day, yes
it is 1959 and I go get a shoeshine
because I will get off the 4:19 in Easthampton   
at 7:15 and then go straight to dinner
and I don’t know the people who will feed me

I walk up the muggy street beginning to sun   
and have a hamburger and a malted and buy
an ugly NEW WORLD WRITING to see what the poets   
in Ghana are doing these days
                                                        I go on to the bank
and Miss Stillwagon (first name Linda I once heard)   
doesn’t even look up my balance for once in her life   
and in the GOLDEN GRIFFIN I get a little Verlaine   
for Patsy with drawings by Bonnard although I do   
think of Hesiod, trans. Richmond Lattimore or   
Brendan Behan’s new play or Le Balcon or Les Nègres
of Genet, but I don’t, I stick with Verlaine
after practically going to sleep with quandariness

and for Mike I just stroll into the PARK LANE
Liquor Store and ask for a bottle of Strega and   
then I go back where I came from to 6th Avenue   
and the tobacconist in the Ziegfeld Theatre and   
casually ask for a carton of Gauloises and a carton
of Picayunes, and a NEW YORK POST with her face on it

and I am sweating a lot by now and thinking of
leaning on the john door in the 5 SPOT
while she whispered a song along the keyboard
to Mal Waldron and everyone and I stopped breathing

(πηγή: www.poetryfoundation.org)


Εκτός από τον Φρανκ Ο' Χάρα και τον Έρικ Χομπσμπάουμ, φόρο τιμής στη Billie Holiday έχουν αποδώσει κι άλλοι, μεταξύ των οποίων ο Lou Reed και οι U2.



Υ.Γ.: Αυτό το ποστ δημιουργήθηκε με βάση τα σχόλια (αγαπημένων!) αναγνωστών του bibliokult σε ένα από τα πρώτα ποστ του μπλογκ για το βιβλίο "Billie Holiday:η κυρία τραγουδάει τα μπλουζ".

3 σχόλια:

  1. πολύ καλό ποίημα
    σημαντική συνεισφορά του bibliokult

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η lady day εκανε τον κοσμο μας καλύτερο
    μία ωραία σκηνή κινηματογραφικη,όπου συναντιούνται η billie και ένας άλλος που
    προσπάθησε να κανει τον κόσμο καλύτερο,ο malcolm x.
    τον βρίσκουν οι γκανγκστερς σε μια συναυλία της και τον πάνε για θάνατο
    ο malcolm το καταλαβαινει και λεει why don't we let billie finish first?
    γειά σου bibliokult με την αγάπη σου για την lady day!!

    https://www.youtube.com/watch?v=7MIUGREUmMI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ω! Ευχαριστώ! Πολύ ωραία σκηνή, από μια πολύ ωραία ταινία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή