Με κατηγόρησε - η Ψυχή μου - Και δειλίασα -
Σαν Διαμαντένιες Γλώσσες να είχανε ορμήσει
Με κατηγόρησαν οι πάντες - και μειδίασα -
Εκείνο το Πρωί - ήταν Φίλος μου - η Ψυχή μου -
Την εύνοιά της έχεις - όταν Αποστρέφεσαι
Τεχνάσματα του Χρόνου - ή των Ανθρώπων -
Αλλ' αν σε Αποστραφεί - πιο εύκολα ένα δάχτυλο
Εσμαλτωμένο με Φωτιά θα τ' άντεχες -
ana teresa barboza
Σαν Διαμαντένιες Γλώσσες να είχανε ορμήσει
Με κατηγόρησαν οι πάντες - και μειδίασα -
Εκείνο το Πρωί - ήταν Φίλος μου - η Ψυχή μου -
Την εύνοιά της έχεις - όταν Αποστρέφεσαι
Τεχνάσματα του Χρόνου - ή των Ανθρώπων -
Αλλ' αν σε Αποστραφεί - πιο εύκολα ένα δάχτυλο
Εσμαλτωμένο με Φωτιά θα τ' άντεχες -
Έμιλυ Ντίκινσον, Το Ανεξάντλητα Σημαίνον, Εκδόσεις Ιδεόγραμμα
ana teresa barboza
Αγαπημένο μου Bibliokult σου εύχομαι Καλή Χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου αναγνώστρια, σου εύχομαι κι εγώ Καλή Χρονιά!!
Διαγραφή