Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Ο ΑΚΕΡΑΙΟΣ ΚΥΡ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Θαμνώδη ρήματα καί φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος κι ανέσπερος έλληνας που κράτησε
τον πόνο στό σωστό του τό ύψος
αγνοώντας καί δημοτικισμούς καί εξελικτισμούς καί μόδες
αγνοώντας τά εκάστοτε μορμολύκεια
τήν ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων
αγνοώντας τόν αιώνα τής καλπάζουσας εξυπνάδας
ο ανοξείδωτος.
Ήδη τά θύματα τής Προόδου που πρόωρα σκουριάζει
πάνε στην πατρίδα του τή Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα καί φρέσκο φεγγάρι.
Μά είν' αδύνατο νά κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξιπόλητα Σαββατοκύριακα καί μέ τροχόσπιτα.
Ο ακέραιος κύρ Αλέξανδρος
εκείνος ο περιούσιος Παπαδιαμάντης
καί τό κεράκι μας ακόμη δέν τό θέλει.

Νίκος Καρούζος, Χορταριασμένα Χάσματα, Εκδόσεις ΑΚΜΩΝ

Υ.Γ.: Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πέθανε στη Σκιάθο στις 3 Ιανουαρίου του 1911.

2 σχόλια:

  1. Ανέσπερος Έλληνας......ο ανοξείδωτος.....ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος...οπεριούσιος Παπαδιαμάντης. Πώς ζωγραφίζει την ψυχή του αυτό το ποίημα! Πολύ ωραίο!
    Αχ! κυρ Νίκο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, συμφωνώ, ζωγραφίζει τόσο καλά την ψυχή του γιατί υπήρχε μεταξύ τους εκλεκτική συγγένεια, ήταν φτιαγμένοι από το ίδιο ακριβό μέταλλο... Είσαι τυχερή που τον γνώρισες (τον Καρούζο, όχι τον Παπαδιαμάντη)!

      Διαγραφή