ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ

Όπως και πέρσι, μια ματιά στα πιο αγαπημένα ποστ της χρονιάς που πέρασε, με βάση τον αριθμό των προβολών τους:

1. Η Τέχνη Της Παρατήρησης: Στο πιο δημοφιλές ποστ  της περασμένης χρονιάς (Σ'ευχαριστώ Μάγδα!) υπάρχει το ερώτημα κατά πόσο η συνεχής φωτογράφηση των πάντων με τα κινητά μας τηλέφωνα έχει αλλάξει τον τρόπο που παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας. Ο Αλαίν ντε Μποτόν, ο Τζον Ράσκιν και μερικές φωτογραφίες μας βοηθούν ν' απαντήσουμε.
2. Γκιακ: Πολλοί διάβασαν την παρουσίαση του βιβλίου του Δημοσθένη Παπαμάρκου· ελπίζω μετά να διάβασαν και το ίδιο το -εξαιρετικό- βιβλίο.
3. Για Μια Χούφτα Βινύλια: Η παρουσίαση ενός ακόμη αγαπημένου βιβλίου είχε πολλές προβολές στο bibliokult κι αυτό μ' έκανε πάρα πολύ χαρούμενη!
4. Το Γράμμα Του Αλμπέρ Καμύ Στον Δάσκαλό Του: Το συγκινητικό γράμμα του νομπελίστα συγγραφέα στον παλιό του δάσκαλο διαβάστηκε πολλές φορές μέσα από το μπλογκ την χρονιά που πέρασε.
5. Ο Ντίκενς Παίρνει Τους Δρόμους: Ένα ποστ που συνδυάζει δύο αγαπημένα θέματα, τον Ντίκενς και το περπάτημα, βρίσκεται πολύ ψηλά και στις δικές μου προτιμήσεις!
6. Η Έβδομη Σφραγίδα: Μπορεί αυτή η εξαιρετική ανάλυση της ταινίας του Μπέργκμαν να μην έχει γραφτεί από μένα, δικαίως όμως βρίσκεται στα πιο δημοφιλή της χρονιάς.

Και τα δικά μου αγαπημένα, που έχουν πιο προσωπικό χαρακτήρα:

1. Αξιαγάπητοι Κακοί: Πρώτο -πρώτο, ένα ποστ που καταδιασκέδασα γράφοντάς το και σκοπεύω να γράψω κι άλλα παρόμοια στο μέλλον -του τύπου "οι δέκα πιο εκνευριστικοί λογοτεχνικοί χαρακτήρες", "οι δέκα πιο υπερεκτιμημένοι λογοτεχνικοί έρωτες" κτλ.
2. Πάντα Θα Μου Φέρνεις Λουλούδια: Ένα κάπως ιδιοσυγκρασιακό ποστ που ανέβασα τη μέρα των γενεθλίων μου.
3. Ένας Έλληνας Φίλος: Αυτή η άγνωστη λεπτομέρεια της ζωής του Ρεμπώ, που είχε μάλιστα κι ένα ελληνικό άρωμα, με καταγοήτευσε.
4. Για Τις Μαμάδες: Γιατί αγαπώ τις μαμάδες.
5. Παράξενες Συνήθειες: Γιατί μ' αρέσουν τα λογοτεχνικά κουτσομπολιά και μ' αρέσει να επιβεβαιώνω την άποψη ότι από κοντά, κανείς δεν είναι τελείως φυσιολογικός.
6. Μόνος Στο Βερολίνο: Μόνο και μόνο γιατί το ίδιο το βιβλίο είναι συγκλονιστικό.

Υ.Γ.: Ziggy Stardust, σ' ευχαριστώ για το soundtrack της ζωής μου. Ήσουν υπέροχος.

(πηγή: thisjenlewis.tumblr.com)