ΠΩΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΙΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

     Τη δεκαετία του '80, όταν ήμουν στο Δημοτικό, κυκλοφορούσε μια σειρά βιβλίων που λεγόταν Χαρούμενες Διακοπές. Η ιδέα ήταν ότι στη διάρκεια του καλοκαιριού τα παιδιά μπορούσαν να κάνουν επανάληψη στην ύλη της προηγούμενης χρονιάς, ώστε να είναι πανέτοιμα για νέα γνώση τον Σεπτέμβρη κι όλο αυτό με διασκεδαστικές ασκήσεις, όπως ακροστοιχίδες, αινίγματα και σταυρόλεξα. Δεν ξέρω ποιος εκδότης είχε την υπέροχη αυτή ιδέα, όμως είμαι βέβαιη ότι δεν υπήρχε ούτε ένα παιδί που να την έβρισκε υπέροχη. Οι γονείς μου, από την άλλη μεριά, δεν παρέλειπαν ν' αγοράζουν τις Χαρούμενες Διακοπές ΚΑΘΕ καλοκαίρι για μένα και τον αδερφό μου­· ίσως πραγματικά πίστευαν ότι μ' αυτόν τον τρόπο έκαναν τις διακοπές μας πιο χαρούμενες αλλά το πιθανότερο είναι ότι θεωρούσαν πως έκαναν ένα χρέος ως γονείς που ενδιαφέρονταν για τη μόρφωση των παιδιών τους. Όποιο κι αν ήταν το κίνητρό τους, το θέμα είναι ότι τις Χαρούμενες Διακοπές τις μισούσα, γιατί όλο το καλοκαίρι που παρέμεναν παρατημένες πάνω στο τραπέζι, μου υπενθύμιζαν ότι οι διακοπές θα τελειώσουν, το σχολείο θα ξαναρχίσει κι εγώ θα είμαι τελείως απροετοίμαστη γι' αυτό το προγραμματισμένο γεγονός.
     Το βασικό θέμα όμως είναι άλλο, είναι το πώς μου ήρθαν τώρα, μετά από τόσα χρόνια, οι Χαρούμενες Διακοπές: υπεύθυνο για την ανάδυση αυτής της μακρινής ανάμνησης είναι το παρακάτω βραβευμένο animation για τη Δημιουργία του Κόσμου. Με το που είδα τα πρώτα λεπτά, σκέφτηκα ότι είναι τρομερή ιδέα ν' ανεβάσω στο μπλογκ μερικές μέρες πριν αρχίσουν τα σχολεία ένα animation το οποίο ΚΑΙ να είναι αστείο ΚΑΙ να έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Tη στιγμή εκείνη άστραψε στο μυαλό μου η ανάμνηση των Χαρούμενων Διακοπών, σε συνδυασμό με τη σκέψη ότι όσο μεγαλώνουμε, τόσο περισσότερο μοιάζουμε με τους γονείς μας. Ευτυχώς μετά από λίγο το βίντεο έγινε τελείως σουρεάλ και κατέληξε σε κάτι εντελώς διαφορετικό (ωστόσο κάπως καλύτερο) από την πραγματικότητα, άρα, εντάξει, μπορώ να το κρατήσω, είναι απλώς αστείο, χωρίς να είναι εκπαιδευτικό.