(πηγή: andreiarsenyevich.tumblr.com)
Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα αυτό το τόσο όμορφο tumblr, με φωτογραφίες και άλλα ντοκουμέντα από τη ζωή του Ταρκόφσκι γενικότερα, και τα γυρίσματα των ταινιών του ειδικότερα. Το εσωτερικό φως του Ταρκόφσκι, η ποιητική άλως που τον περιβάλλει, φαίνεται να μεταμορφώνει καθετί που αναφέρεται σ' εκείνον σε μια σκηνή ονειρική, κάτι που είναι και δεν είναι του κόσμου τούτου. Και πιο πολύ αυτή η φωτογραφία, για την οποία δεν έχουμε άλλη πληροφορία, παρά μόνο ότι τραβήχτηκε το 1980. Ίσως στην Ιταλία, όπου ζούσε εκείνη την εποχή ή ίσως σε κάποιο ταξίδι στη Βόρεια Αφρική. Θα προτιμούσα βέβαια, σε ένα παράλληλο 1980, κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου στο μυαλό μου, ο σκηνοθέτης να έχει επισκεφθεί τα γυρίσματα μιας ταινίας του συναδέλφου και φίλου του, Παρατζάνοφ και οι έκπληκτοι ηθοποιοί που παραμονεύουν πίσω από την πύλη ν' αναρωτιούνται για τον ξένο που εμφανίστηκε ξαφνικά στο σκηνικό τους.
απο τις πιο καλές φωτογραφίες γενικώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήη περισυλλογή και η θλίψη του Αντρέι είναι εμφανής,όπως και το συναίσθημα της εσωτερικής εξορίας.
Απίστευτο timing πάντως.
Στηβ
Είναι ακριβώς αυτό που λες, το συναίσθημα της εσωτερικής εξορίας, που σίγουρα βίωνε ο Ταρκόφσκι, όπως και πολλοί άλλοι μεγάλοι καλλιτέχνες και πολλοί άνθρωποι γενικότερα. Έχει σχέση με την περισυλλογή και τη θλίψη που λες και πιο πάνω, αλλά είναι κάτι άλλο, πέρα απ' αυτό.
Διαγραφή