Καθώς μεγαλώνεις οι ιστορίες πιάνουν περισσότερο χώρο μέσα σου από όσο η ίδια η ζωή. Έτσι και εγώ στην προηγούμενη ανάρτηση πήγα να μιλήσω ξανά για το πώς βρήκα το πάλαι ποτέ το βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου στην αποθήκη του βιβλιοπωλείου της Εστίας. Ευτυχώς το θυμήθηκα ότι το είχα ξαναγράψει και συγκρατήθηκα. Βέβαια οι ιστορίες του Τολστόϊ είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσες! Αχ! να ήμουν και εγώ στην παρέα των εγγονών του. Ήταν σπάνιες οι στιγμές της χαράς του όπως λέει ο ίδιος σε ένα αυτοβιογραφικό κείμενό του. Ωραίες οι τελευταίες αναρτήσεις. Καλό Σαββατοκύριακο.
Σ' ευχαριστώ πολύ Αθηνά μου! Τη θυμάμαι την ιστορία με το βιβλίοστο υπόγειο της Εστίας, μου άρεσε πολύ! Συμφωνώ, κι εγώ πολύ θα'θελα ήμουν ένα από τα εγγόνια του και ν'άκουγα τις ιστορίες του! Καλό βράδυ!
Καθώς μεγαλώνεις οι ιστορίες πιάνουν περισσότερο χώρο μέσα σου από όσο η ίδια η ζωή. Έτσι και εγώ στην προηγούμενη ανάρτηση πήγα να μιλήσω ξανά για το πώς βρήκα το πάλαι ποτέ το βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου στην αποθήκη του βιβλιοπωλείου της Εστίας. Ευτυχώς το θυμήθηκα ότι το είχα ξαναγράψει και συγκρατήθηκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια οι ιστορίες του Τολστόϊ είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσες! Αχ! να ήμουν και εγώ στην παρέα των εγγονών του. Ήταν σπάνιες οι στιγμές της χαράς του όπως λέει ο ίδιος σε ένα αυτοβιογραφικό κείμενό του.
Ωραίες οι τελευταίες αναρτήσεις. Καλό Σαββατοκύριακο.
Σ' ευχαριστώ πολύ Αθηνά μου! Τη θυμάμαι την ιστορία με το βιβλίοστο υπόγειο της Εστίας, μου άρεσε πολύ! Συμφωνώ, κι εγώ πολύ θα'θελα ήμουν ένα από τα εγγόνια του και ν'άκουγα τις ιστορίες του! Καλό βράδυ!
Διαγραφή