Γενικά, αποφεύγω τις απόλυτες δηλώσεις, που ανάγουν τις προσωπικές εμπειρίες και προτιμήσεις σε αδιαμφισβήτητες πραγματικότητες ή αναπαράγουν στερεότυπα, ωστόσο, σ' αυτό το post θα επιχειρήσω να μεταφέρω τρεις τέτοιες δηλώσεις:
1. το ωραιότερο μετρό στον κόσμο είναι το μετρό της Μόσχας.
2. η ρώσικη λογοτεχνία κατέχει την υψηλότερη θέση στην παγκόσμια λογοτεχνία.
3. ο ρώσικος λαός αγαπά και τιμά τους λογοτέχνες του περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.
Δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει με την πρώτη δήλωση -κι όσο για τις άλλες δύο, ε, ας παραδεχτούμε τουλάχιστον ότι υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες να λένε την αλήθεια. Προς επίρρωση και των τριών, μπορούμε να δούμε φωτογραφίες από μερικούς σταθμούς του μοσχοβίτικου μετρό, οι οποίοι είναι αφιερωμένοι σε μεγάλους Ρώσους λογοτέχνες. Πέραν τούτου, όπως διάβασα στον guardian (www.theguardian.com) μέσω του open culture (www.openculture.com), από τα τέλη του 2014, οι επιβάτες του μετρό μπορούν να κατεβάσουν δωρεάν στα smartphones ή τα tablets τους αριστουργήματα των μεγάλων Ρώσων συγγραφέων, από τον Πούσκιν ως τον Γκόρκι, κι ακόμα να προτείνουν επιπλέον συγγραφείς ή έργα για να ενταχθούν σ' αυτή την e -βιβλιοθήκη. Μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο δύσκολο είναι να παίρνει κανείς το μετρό στις εφτά το πρωί, στους -10 του ρώσικου χειμώνα, για να πάει στη δουλειά, οπότε, ας υπάρχει τουλάχιστον η παρηγοριά της τέχνης... Για πολλούς από μας, στις δύσκολες περιόδους, είναι, ίσως, το μόνο που έχουμε.
Ξεκινάμε με τον σταθμό Πούσκιν, αντάξιο της μεγαλοπρέπειας ενός Ρώσου ευγενούς.
Ο σταθμός που είναι αφιερωμένος στον Τσέχοφ, είναι, αντίθετα, πιο χαμηλών τόνων, πιάνοντας κάτι από τη μελαγχολία του συγγραφέα.
Ανάμεσα στις στάσεις Τσεκόφσκαγια και Τβέρσκαγια, υπάρχει ένα επιβλητικό άγαλμα του Μαξίμ Γκόρκι.
Ο σταθμός που είναι αφιερωμένος στον ποιητή Μαγιακόφσκι χτίστηκε επί Στάλιν, το 1938, σε ρυθμό art deco, με πολλά φουτουριστικά στοιχεία -ευδιάκριτα κυρίως στα μωσαϊκά του σταθμού -που απηχούν την ποίηση του Μαγιακόφσκι. Το 2005 προστέθηκε μια νέα έξοδος με επίσης υπέροχα μωσαϊκά, στα οποία έχουν ενσωματωθεί στίχοι του ποιητή.
Ο σταθμός Ντοστογιέφσκι είναι ο πιο πρόσφατος, αφού άνοιξε το 2010. Οι τοιχογραφίες του είναι εμπνευσμένες από τα διασημότερα έργα του συγγραφέα, δηλαδή το "Έγκλημα και Τιμωρία" (πρώτη εικόνα), τον "Ηλίθιο" (δεύτερη εικόνα) και τους αδερφούς Καραμαζόφ (τρίτη εικόνα).
Υ.Γ.: Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες των σταθμών του μοσχοβίτικου μετρό είναι παρμένες από τα αντίστοιχα λήμματα της wikipedia, καθώς και από τα παρακάτω sites: russianlandmarks.wordpress.com και russianculture.tumblr.com.
1. το ωραιότερο μετρό στον κόσμο είναι το μετρό της Μόσχας.
2. η ρώσικη λογοτεχνία κατέχει την υψηλότερη θέση στην παγκόσμια λογοτεχνία.
3. ο ρώσικος λαός αγαπά και τιμά τους λογοτέχνες του περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.
Δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει με την πρώτη δήλωση -κι όσο για τις άλλες δύο, ε, ας παραδεχτούμε τουλάχιστον ότι υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες να λένε την αλήθεια. Προς επίρρωση και των τριών, μπορούμε να δούμε φωτογραφίες από μερικούς σταθμούς του μοσχοβίτικου μετρό, οι οποίοι είναι αφιερωμένοι σε μεγάλους Ρώσους λογοτέχνες. Πέραν τούτου, όπως διάβασα στον guardian (www.theguardian.com) μέσω του open culture (www.openculture.com), από τα τέλη του 2014, οι επιβάτες του μετρό μπορούν να κατεβάσουν δωρεάν στα smartphones ή τα tablets τους αριστουργήματα των μεγάλων Ρώσων συγγραφέων, από τον Πούσκιν ως τον Γκόρκι, κι ακόμα να προτείνουν επιπλέον συγγραφείς ή έργα για να ενταχθούν σ' αυτή την e -βιβλιοθήκη. Μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο δύσκολο είναι να παίρνει κανείς το μετρό στις εφτά το πρωί, στους -10 του ρώσικου χειμώνα, για να πάει στη δουλειά, οπότε, ας υπάρχει τουλάχιστον η παρηγοριά της τέχνης... Για πολλούς από μας, στις δύσκολες περιόδους, είναι, ίσως, το μόνο που έχουμε.
Ξεκινάμε με τον σταθμό Πούσκιν, αντάξιο της μεγαλοπρέπειας ενός Ρώσου ευγενούς.
Ο σταθμός που είναι αφιερωμένος στον Τσέχοφ, είναι, αντίθετα, πιο χαμηλών τόνων, πιάνοντας κάτι από τη μελαγχολία του συγγραφέα.
Ανάμεσα στις στάσεις Τσεκόφσκαγια και Τβέρσκαγια, υπάρχει ένα επιβλητικό άγαλμα του Μαξίμ Γκόρκι.
Ο σταθμός που είναι αφιερωμένος στον ποιητή Μαγιακόφσκι χτίστηκε επί Στάλιν, το 1938, σε ρυθμό art deco, με πολλά φουτουριστικά στοιχεία -ευδιάκριτα κυρίως στα μωσαϊκά του σταθμού -που απηχούν την ποίηση του Μαγιακόφσκι. Το 2005 προστέθηκε μια νέα έξοδος με επίσης υπέροχα μωσαϊκά, στα οποία έχουν ενσωματωθεί στίχοι του ποιητή.
Ο σταθμός Ντοστογιέφσκι είναι ο πιο πρόσφατος, αφού άνοιξε το 2010. Οι τοιχογραφίες του είναι εμπνευσμένες από τα διασημότερα έργα του συγγραφέα, δηλαδή το "Έγκλημα και Τιμωρία" (πρώτη εικόνα), τον "Ηλίθιο" (δεύτερη εικόνα) και τους αδερφούς Καραμαζόφ (τρίτη εικόνα).
Υ.Γ.: Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες των σταθμών του μοσχοβίτικου μετρό είναι παρμένες από τα αντίστοιχα λήμματα της wikipedia, καθώς και από τα παρακάτω sites: russianlandmarks.wordpress.com και russianculture.tumblr.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου