ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ

     Ας ξεκινήσουμε από την κοινή παραδοχή ότι οι συγγραφείς είναι παράξενοι άνθρωποι· βέβαια, όλοι οι άνθρωποι είναι παράξενοι αν τους γνωρίσουμε λίγο περισσότερο, όμως πρέπει να παραδεχτούμε ότι μερικοί συγγραφείς ήταν ακραίες περιπτώσεις, σε σημείο που η ζωή τους συναγωνίζεται σ' ενδιαφέρον το πιο σημαντικό έργο τους, όπως για παράδειγμα ο Μπάιρον, ο Ρεμπώ και ο Λόουρι. Ωστόσο, ακόμα κι εκείνοι που ζούσαν μια ήρεμη, βαρετή ζωή, όπως ο Κάφκα, είχαν συνήθειες που χαρακτηρίζονται από μια κάποια εκκεντρικότητα. Βασιζόμενη σε πληροφορίες από τα βιβλία "Γράφοντας τις ζωές των άλλων" Εκδόσεις Πατάκη, "Είναι Τρελοί Αυτοί Οι Σοφοί" Εκδόσεις Ψυχογιός, το site dailyroutines.typepad.com και αυτό το post του mentalfloss, κατέληξα στην παρακάτω λίστα από παράξενες συνήθειες:

1. Δημοσθένης: ο κορυφαίος ρήτορας της αρχαιότητας ήταν η απόδειξη του θριάμβου της θέλησης, αφού ξεπέρασε μια σειρά από φυσικές αδυναμίες επινοώντας διάφορες ασκήσεις· για να μπορέσει να προφέρει το "ρ" έλεγε συνεχώς τη φράση "ο ρήτωρ ερητόρευε το ρερητορευμένο ρο"· για να μπορεί να μιλάει δυνατά, εκφωνούσε τους λόγους του στην ακρογιαλιά όταν είχε θαλασσοταραχή· για να μπορεί να μιλάει καθαρά, μάθαινε να μιλάει με το στόμα γεμάτο χαλίκια· το πιο ωραίο όμως ήταν αυτό που έκανε για να υποχρεώσει τον εαυτό του να μείνει στο σπίτι και να γράψει, χωρίς να χασομεράει στην αγορά: ξύριζε το μισό του κεφάλι, ώστε να μη μπορεί να κυκλοφορήσει έξω σ' αυτή την κατάσταση, οπότε έμενε μέσα για δυο- τρεις μήνες, μέχρι να ξαναμακρύνουν τα μαλλιά του.
2. Αριστοτέλης: κι από τον κορυφαίο ρήτορα, στον κορυφαίο φιλόσοφο· ο Αριστοτέλης ήταν μανιώδης αναγνώστης και πολυγραφότατος συγγραφέας, με έργα που καλύπτουν πλείστους τομείς της επιστήμης, κάποιους από τους οποίους ίδρυσε ο ίδιος. Για να μπορέσει να κάνει όλη αυτή τη δουλειά, έμενε ξύπνιος ως αργά. Σκέφτηκε λοιπόν το εξής, προκειμένου να μην τον πάρει ο ύπνος και μείνει πίσω στο έργο του: όση ώρα μελετούσε ή έγραφε, κρατούσε στα χέρια του μια μεταλλική μπάλα· όταν τον έπαιρνε ο ύπνος, το χέρι του χαλάρωνε και η μπάλα έπεφτε στη μεταλλική λεκάνη που είχε τοποθετήσει δίπλα του· ο θόρυβος ήταν τέτοιος, που ο φιλόσοφος ξυπνούσε και ξεκινούσε ξανά τη δουλειά.
3. Σίλερ: παρόμοιες απάνθρωπες τακτικές για να μην τον παίρνει ο ύπνος εν ώρα εργασίας είχε εφεύρει και ο Γερμανός ποιητής. Βύθιζε τα πόδια του σε παγωμένο νερό και φύλαγε στο συρτάρι του μερικά σάπια μήλα, που, όπως έλεγε, η μυρωδιά τους τον παρακινούσε να γράψει.
4. Καπότε: σ' αντίθεση με τους δύο προηγούμενους και τις σπαρτιάτικες συνήθειές τους, ο Αμερικάνος συγγραφέας που έγραψε για την άνετη και λαμπερή ζωή της Νέας Υόρκης, έγραφε πάντα ξαπλωμένος, είτε στο κρεβάτι του, είτε σε μια αναπαυτική πολυθρόνα, συνοδεύοντας το γράψιμό του με διάφορα ποτά: το πρωί καφέ και καθώς οι ώρες περνούσαν, τσάι μέντας, σέρι και άφθονα μαρτίνι.
5. Μπαλζάκ: αν μιλάμε για συγγραφείς που χρειάζονταν μια κάποια ποσότητα καφέ για να δουλέψουν, ο Μπαλζάκ είναι ο άνθρωπός μας. Όπως έχω ξαναγράψει, έπινε πάνω από πενήντα καφέδες ημερησίως και τελικά  έφτασε στο σημείο να καταπίνει κόκκους καφέ με άδειο στομάχι, προκειμένου να βρει την ενέργεια να γράψει.
6. Μπλίξεν: περίεργες διατροφικές συνήθειες είχε και η αντιπαθητική βαρόνη, όπως έγραψα πρόσφατα, μιας και τρεφόταν αποκλειστικά με στρείδια, σταφύλια και σαμπάνια, αντιμετωπίζοντας με ψυχρότητα παγόβουνου όποιον τολμούσε να της πει ότι δεν επρόκειτο ακριβώς για μια ισορροπημένη διατροφή.
7. Μισίμα: στην ενότητα διατροφή θα μπορούσαμε να εντάξουμε και τον Γιούκιο Μισίμα, αν κι αυτόν θα μπορούσαμε να τον εντάξουμε σε οποιαδήποτε ενότητα, αφού οι εκκεντρικότητές του δεν είχαν τελειωμό. Ο Μισίμα λοιπόν διακατεχόταν από την έμμονη ιδέα ότι θα τον δηλητηριάσουν, οπότε στα εστιατόρια πάντα παράγγελνε πιάτα που δε μπορούσαν εύκολα να δηλητηριαστούν (πια να είναι αυτά άραγε; είμαι περίεργη) και μετά ξέπλενε μετά μανίας τα δόντια του.
8. Κάφκα: περνάμε τώρα στην ενότητα ρούχα ή μάλλον στην έλλειψη αυτών. Ο Κάφκα συνήθιζε να κάνει τη γυμναστική του μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο -γυμνός.
9. Τσίβερ: ο Αμερικάνος διηγηματογράφος κάθε πρωί φορούσε το κοστούμι του για να πάει στη δουλειά· κατέβαινε λοιπόν στο υπόγειο του σπιτιού του, έβγαζε το κοστούμι, έμενε με τα εσώρουχα και στρωνόταν στη δουλειά.
10. Μπάιρον: περνάμε στην ενότητα ζώα με έναν ακόμα συγγραφέα που θα μπορούσε να γεμίσει όχι μία μόνο ανάρτηση αλλά ένα ολόκληρο βιβλίο με τις εκκεντρικότητές του. Ας μείνουμε όμως στα ζώα. Ο Μπάιρον είχε ως κατοικίδιο όσο καιρό ήταν στο πανεπιστήμιο μία αρκούδα, την οποία έβγαζε βόλτα στην πανεπιστημιούπολη κρατώντας την από το λουράκι. Αργότερα, όπως μαρτυρεί ο φίλος και ομότεχνός του Σέλεϋ, συγκατοικούσε με 8 σκυλιά, 3 μαϊμούδες, 5 γάτες, παγώνια, αετούς, γεράκια και κοράκια. Θα' χε μεγάλο σπίτι.
11. Ουάιλντ: μετά την αρκούδα του Μπάιρον, ο αστακός τον οποίο έβγαζε βόλτα ο αγαπητός Όσκαρ (με λουράκι πάντα) ακούγεται βαρετός και τετριμμένος.
12. Λαμπεντούζα: ο συγγραφέας του Γατόπαρδου έκανε μια ήσυχη και μοναχική ζωή. Το γεγονός ότι μιλούσε στα σκυλιά του σε διαφορετική γλώσσα στο καθένα (μιλούσε γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ρώσικα και ισπανικά) είναι μια ανώδυνη, χαριτωμένη συνήθεια...