(πηγή: neekwe.tumblr.com )
"Παγιδευμένος σε μια σφαίρα από κεχριμπάρι, κύριε Πίλγκριμ. Βρισκόμαστε εκεί που πρέπει αυτή τη στιγμή - πεντακόσια εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, έτοιμοι να μπούμε σε μια τρύπα στο χρόνο που θα μας μεταφέρει στον Τραλφάμαντορ σε ώρες αντί για αιώνες.
"Πώς... πώς βρέθηκα εδώ;"
"Αυτό μόνο ένας άλλος γήινος θα μπορούσε να σου το εξηγήσει. Οι γήινοι είναι οι σπουδαίοι εξηγητές, εξηγούν γιατί αυτό το γεγονός είναι έτσι, λένε πώς μπορούν να καταφέρουν κάποια γεγονότα ή πώς να αποφύγουν κάποια άλλα. Εγώ είμαι Τραλφαμαντοριανός, βλέπω το χρόνο όπως εσύ βλέπεις ολόκληρα τα Βραχώδη Όρη από μακριά. Όλος ο χρόνος είναι όλος ο χρόνος. Δεν αλλάζει. Δεν επιτρέπει προειδοποιήσεις ή εξηγήσεις. Απλώς είναι. Δες το χρόνο ως στιγμή και θα καταλάβεις ότι είμαστε όλοι, όπως είπα προηγουμένως, έντομα παγιδευμένα σε κεχριμπάρι".
"Μου ακούγεσαι σαν να μην πιστεύεις στην ελεύθερη βούληση", είπε ο Μπίλι Πίλγκριμ.
"Αν δεν είχα ξοδέψει τόσο χρόνο στη μελέτη των Γήινων", είπε ο Τραλφαμαντοριανός, "δε θα είχα ιδέα τι σημαίνει ελεύθερη βούληση. Έχω επισκεφθεί τριαντα έναν κατοικημένους πλανήτες στο σύμπαν και έχω μελετήσει αναφορές από άλλους εκατό. Μόνο στη Γη μιλούν για ελεύθερη βούληση".
(σελ. 97- 98, Κερτ Βόνεγκατ, Σφαγείο Νούμερο Πέντε, μτφρ. Φίλιππος Χρυσόπουλος, εκδόσεις Κέδρος).
Υ.Γ.: Η ενότητα audiovisual delight βασίζεται στην εξής ιδέα: Ως αφετηρία υπάρχει ένα σημαντικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, από το οποίο αντιγράφω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα και το συνδυάζω με μια φωτογραφία που, κατά τη γνώμη μου, απηχεί την ατμόσφαιρα του έργου. Στη συνέχεια, συνδέω με link από το youtube ένα τραγούδι εμπνευσμένο από το συγκεκριμένο έργο με μια φράση του κειμένου που θα μπορούσε να έχει αποτελέσει την πηγή έμπνευσης, τη βάση του τραγουδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου